Στην πρώτη φάση λειτουργίας της Ελληνικής Κοινότητας Ζυρίχης – έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80 – η κύρια δράση της εστιαζόταν σε θέματα που αφορούσαν σε αιτήματα των μεταναστών της πρώτης γενιάς. Σε αυτή τη χρονική φάση, η συμμετοχή των Ελλήνων στην ΕΚΖ υπήρξε ιδιαιτέρως μαζική. Η μαζικότητα αυτή ερμηνεύεται σε συνάρτηση με την αύξηση της πολιτικοποίησης και του ενδιαφέροντος για τα κοινά που παρατηρούνταν στην Ελλάδα την ίδια χρονική περίοδο. Σε εκείνο το χρονικό διάστημα, επιχειρήθηκε ο συντονισμός με τις ελβετικές Αρχές υπέρ της ένταξης της ελληνικής γλώσσας στο σχολικό πρόγραμμα της Ελβετίας. Επί μακρό χρονικό διάστημα λειτούργησε επιπροσθέτως συμβουλευτικός σταθμός για την επίλυση των εκάστοτε σχολικών προβλημάτων.
Κατά το 1980 η ΕΚΖ κατόρθωσε να αποκτήσει τα δικά της γραφεία, αρχικά στην Rotwandstrasse, αργότερα στην Dienerstrasse και κατά τη δεκαετία του ‘90 στην Langstrasse. Από κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα, η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση δεν επέτρεπε στην Κοινότητα να διατηρήσει δικά της γραφεία. Τα τελευταία χρόνια, οι ανάγκες για στέγαση των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνονται, καλύπτονται από το Πολιτιστικό Κέντρο "Άγιος Δημήτριος" της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κοντά στην Kornhausbrücke (Wasserwerkstrasse 92, 8037 Zürich).
H δεύτερη φάση λειτουργίας της ΕΚΖ - από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 έως τις αρχές της επόμενης δεκαετίας - χαρακτηρίζεται ίσως από μειωμένη συμμετοχή στα κοινά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πρώτη γενιά των μεταναστών, έχοντας επιτύχει υψηλό βαθμό ενσωμάτωσης στην ελβετική κοινωνία, αντιμετώπιζε λιγότερα κοινωνικά προβλήματα και διαχειριζόταν κατά συνέπεια λιγότερα αιτήματα μεταναστευτικού χαρακτήρα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Σε αυτή την περίοδο το κύριο βάρος των δραστηριοτήτων στρέφεται προς πιο ήπιες εκδηλώσεις, κυρίως καλλιτεχνικού ύφους.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90, μέλη της δεύτερης και στη συνέχεια της τρίτης μεταναστευτικής γενιάς συμμετέχουν για πρώτη φορά στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΖ. Η κύρια δραστηριότητα της ΕΚΖ σε αυτό το χρονικό διάστημα αφορά στον πολιτιστικό τομέα.
Κατά την τελευταία πενταετία (από το 2009 και έπειτα) παρατηρείται ένα έντονο μεταναστευτικό κύμα από την Ελλάδα προς την Ελβετία, με διαφορετικό χαρακτήρα σε σχέση με το παρελθόν. Νέοι Έλληνες μεταναστεύουν με προοπτική Μεταπτυχιακών ή Διδακτορικών σπουδών και εργασίας στη συνέχεια. Εκείνοι καθορίζουν πλέον σημαντικά την ποιότητα των νέων κινήσεων της ΕΚΖ καθώς μεταφέρουν το μήνυμα της κρίσης που βιώνει η Ελλάδα και μετασχηματίζουν το χαρακτήρα του ετήσιου προγράμματός της. Ακολουθούμε τις νέες τάσεις, τα ενδιαφέροντα αυτών των ανθρώπων και επιχειρούμε μία σύνθεση στοιχείων, ώστε να ανταποκρινόμαστε τόσο στις ανάγκες των Ελλήνων που ζουν πολλές δεκαετίες στην Ελβετία όσο και σε αυτές των νεοαφιχθέντων.